ಹಿಂದೂಧರ್ಮದ ಕರೆ - ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ

ನಮ್ಮ ಧರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಮಾಡಿದ ಅಲ್ಪ ಸೇವೆ ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚಿಗೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಿತೆಂದು ಕೇಳಿ ನನಗೆ ಪರಮಾನಂದವಾಗಿದೆ. ದೂರದೇಶದಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಪರದೇಶದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ನೀವು ಮೆಚ್ಚುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಅಲ್ಲ ನನ್ನ ಸಂತೋಷ. ಹೊರಗಿನಿಂದ ಸೇನಾ ಸಮೂಹ ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ಬಂದು ಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ, ಹಲವಾರು ಶತಮಾನದ ನಿಮ್ಮ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯದಿಂದ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ವಿಜೇತರ ಅನಾದರಣೆಯಿಂದ ಆರ್ಯಾವರ್ತದ ಕೀರ್ತಿಕಳಶ ಕಾಣದ ಹಾಗೆ ಮಾನವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕೀರ್ತಿ ಸೌಧದ ಹಲವು ಭೀಮಸ್ಥಂಭಗಳೂ ಸುಂದರವಾದ ಕಮಾನುಗಳೂ ಅದ್ಭುತ ವಾದ ಮೂಲೆಗಳಿಗೂ ಆ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗಿದ್ದರೂ, ಕೇಂದ್ರ ಭದ್ರವಾಗಿದೆ, ಕಮಾನಿನ ಮಧ್ಯದ ಕಲ್ಲು ಮಾತ್ರ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಇದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ತೋರುವುದು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ತಳಹದಿಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿದ ಭಗವಂತನ ಮಹಾತ್ಮ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಕಾರುಣ್ಯ ಎಂಬ ಅದ್ಭುತ ಸ್ಮಾರಕಮಂದಿರದ ಮಹಾಸೌಧವು ಎಂದಿನಂತೆ ಇಂದಿಗೂ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ನಿಂತಿದೆ' ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರುವುದು. ಭರತಖಂಡಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಇಡೀ ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಒಯ್ದ ಅಪೂರ್ವ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನಂತಹ ಭಾರತ ಮಾತೆಯ ಕನಿಷ್ಠತಮ ದಾಸನನ್ನು ನೀವು ಮುಕ್ತಕಂಠದಿಂದ ಹೊಗಳಿರುವಿರಿ. ಆಜನ್ಮಸಿದ್ಧವಾದ ನಿಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಭಾವವು ಅವನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಂದೇಶದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಬರಲಿರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಹಾಪ್ರವಾಹದ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಿತು. ಆ ಪ್ರವಾಹ ಅತಿ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿಯೇ ಭರತಖಂಡದ ಮೇಲೆ ಯಾರೂ ತಡೆಯಲಾಗದ ಮಹಾವೇಗದಿಂದ ಉರುಳಿ, ಆ ಮೇರುಪ್ರವಾಹ ದುರ್ಬಲವಾಗಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ, ಅಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಚ್ಚಿ ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಹಿಂದೂ ಜನಾಂಗವನ್ನು ಭಗವದಿಚ್ಛೆಯಂತೆ ಎಂತಹ ಪವಿತ್ರ ಪೀಠದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ, ಅದು ಹಿಂದಿಗಿಂತಲೂ ಅತಿಶಯವಾದ ಕೀರ್ತಿ ಗೌರವಗಳಿಂದ ಆರಾಧಿಸಲ್ಪಡು ವಂತೆ ಮಾಡುವುದು. ಹಿಂದೂ ಜನಾಂಗವು ಹಲವು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಮೌನಯಾತನೆಯ ಪ್ರತಿಫಲವಿದು. ಜಗತ್ತಿನ ವಿವಿಧ ಜನಾಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಾನವತೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಕಾಸವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದೇ ಹಿಂದೂ ಜನಾಂಗದ ಗುರಿ.

>

ಭರತಖಂಡದ ಉತ್ತರದಲ್ಲಿರುವವರು ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ನಿಮಗೆ ಅತಿ ಕೃತಜ್ಞರು. ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮಹಾಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ದಕ್ಷಿಣ ಉಗಮಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ. ಮಹಾ ಭಾಷ್ಯಕಾರರಾದ, ಯುಗಪುರುಷರಂತಿದ್ದ ಶಂಕರ, ರಾಮಾ ನುಜ, ಮಧ್ವ-ಈ ಮೂವರು ಆಚಾರ್ಯರೂ ದಕ್ಷಿಣ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜನ್ಮತಾಳಿದರು. ಪ್ರಖ್ಯಾತರಾದ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಅಪ್ಪೆ, ತಿಗಳೆಲ್ಲ ಈಗಲೂ ಗೌರವ ತೋರುವರು. ಮಹಾಪುರುಷ ರಾಮಾನುಜರ ಪುಣ್ಯಸ್ಪರ್ಶ, ಅತಿ ದೀನ ಪತಿತನನ್ನೂ ಆಳ್ವಾರರ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿತು. ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ಇಡೀ ಭರತಖಂಡದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿದ ಏಕಮಾತ್ರ  ಔತ್ತರೇಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಚೈತನ್ಯರು ಕೂಡ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವರು. ಈಗ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಕಾಶೀಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿಖ್ಯಾತನಾಮರು ದಾಕ್ಷಿಣಾತ್ಯರು. ನಿಮ್ಮ ತ್ಯಾಗವೇ ಅತಿ ದೂರದ ಗಗನ ಚುಂಬಿತ ಹೈಮಾಚಲ ಶಿಖರಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇಂದೂ ಆಳುತ್ತಿರುವುದು. ಯಾರ ಧಮನಿಯಲ್ಲಿ ಮಹಾಮಹಿಮರ ರಕ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆಯೋ, ಯಾರ ಶಿರ, ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಆಚಾರರ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿದೆಯೋ, ಅವರೇ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀರಾಮಕೃಷ್ಣರ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿ ಕೊಂಡು, ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರೆಂದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ವೇನು ?

ವೇದವಿದ್ಯೆಗೆ ದಕ್ಷಿಣವೇ ಆಶ್ರಯವಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಅಜ್ಞಾ ನದ ಔದ್ಧತ್ವದಿಂದ ವಿರೋಧವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದರೂ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಭಿನ್ನಭಿನ್ನ ಶಾಖೆಗೆ ಶ್ರುತಿಯೇ ಈಗಲೂ ಆಧಾರ ಎಂಬುದು ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದು.

ಮಾನವ ಕುಲಗಳ ವಿವರಣೆಕಾರನಿಗೆ ಮತ್ತು ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞನಿಗೆ ವೇದದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸಂಹಿತೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಭಾಗ ಎಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಅಗ್ನಿಮೀಳೆ.... ಇಷೇತ್ರೋರ್ಜೆತ್ವಾ ...... ಶನ್ನೋದೇವೀರಭೀಷ್ಟಯ ಮುಂತಾದ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ ಯಜ್ಞಗಳಿಗೆ ಆಹುತಿ ಇತ್ತು ಬರುವ ಪ್ರತಿಫಲ ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಇವೆಲ್ಲ ಭೋಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟದ್ದು, ಇವುಗಳಿಂದ ಮೋಕ್ಷಪ್ರಾಪ್ತಿ ಎಂದು ಯಾರೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ ಕಾರಣ ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ದಾರಿಯಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಕೊಡುವ 

ಜ್ಞಾನಕಾಂಡ, ಆರಣ್ಯಕ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ರುತಿಗಳೇ ಭರತಖಂಡವನ್ನು ಹಿಂದೆ ಆಳಿದ್ದು ಮತ್ತು ಮುಂದೆಯೂ ಆಳುವುದು.

ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹದಿಂದ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಕಲ್ಪಿತ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಭಿನ್ನತೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಂದುಗೊಂದುಗಳಲ್ಲಿ ದಾರಿತಪ್ಪಿ, “ಅಣೋರಣೀಯಾನ್ ಮಹತೋ ಮಹೀಯಾನ್'' ಎಂಬ ಭಗವದ್ಭಾವನೆಗೆ ಸರಿಸಮನಾದ ವಿಶ್ವಭಾವನೆಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ, ಅಂಧಕಾರದಲ್ಲಿ ತೊಳಲುತ್ತ, ಕೇವಲ ಜಡವಾದ ವಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನನ್ನೂ ಅರಿಯದ ದೇಶಗಳಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಭಾವನೆ ಗಳನ್ನು ಎರವಲಾಗಿ ತಂದು ಆಧುನಿಕ ಭಾರತೀಯನು ತನ್ನ ಪುರಾತನ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾರದೆ ಆ ಪ್ರಯತ್ನ ವನ್ನೇ ತ್ಯಜಿಸಿ ಆಶಾಶೂನ್ಯನಾದ ಸಂಶಯವಾದಿಯಂತೆ ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲದೆ ಅಲೆಯುತ್ತಿರುವನು. ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಲಾರದ ಸ್ವಭಾವತಃ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದ ಧಾರಿಕ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ನಾಸ್ತಿಕ ಭಾವನೆಗಳ ಬೋಧನೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಾಚ್ಯ ಒಗ್ಗರಣೆ ಹಾಕಿ ಸೇವಿಸುವನು. ಅಂಧನನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಂಧನಂತೆ ಮೂಢರು ಹೋಗುತ್ತಿರುವರು ಎಂಬ ಶ್ರುತಿವಾಕ್ಯದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಉದಹರಿಸುತ್ತಿರುವನು ಇವನು.

ಸದ್ಗುರುವಿನ ಸಚೇತನ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಯಾರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವನ ಜಾಗೃತಗೊಂಡಿರುವುದೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಇದರಿಂದ ಪಾರಾಗ ಬಲ್ಲರು. ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು

ಭಗವಾನ್

ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಹೇಳಿರುವರು:

ಮುಂದಿನ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ

ದುರ್ಲಭಂ ತ್ರಯಮೇವೃತತ್ ದೇವಾನುಗ್ರಹಹೇತುಕಮ್ । ಮನುಷ್ಯತ್ವಂ ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವಂ ಮಹಾಪುರುಷಸಂಶ್ರಯ:11

ಮನುಷ್ಯತ್ವ, ಮುಮುಕ್ಷುತ್ತ ಮತ್ತು ಮಹಾಪುರುಷನ ಆಶ್ರಯ - ಈ ಮೂರನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು ದುರ್ಲಭ. ಪರಮಾಣು, ದ್ವಣು, ಪ್ರಸರೇಣು ಮುಂತಾದುವನ್ನು ಕಂಡು

ಹಿಡಿದ ಅದ್ಭುತವಾದ ವೈಶೇಷಿಕದ ವಿಭಜನೆಯಲ್ಲಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಾದ ಜಾತಿ, ದ್ರವ್ಯ, ಗುಣ ಸಮವಾಯ ಮುಂತಾದುವನ್ನು ವಿವರಿಸುವಾಗ ಆಗಲಿ, ಆಧುನಿಕ ವಿಕಾಸವಾದದ ಪಿತಾಮಹರಂತಿರುವ ಸಾಂಖ್ಯರ ಭಾವನಾಪರಂಪರೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಪಿತ್ರ ನೈಯಾಯಿಕರ ಹಲವು ಅವಚ್ಛೇದಗಳಲ್ಲಾಗಲಿ, ಈ ಅನ್ವೇಷಣೆ ಗಳ ಪ್ರತಿಫಲ ರೂಪವಾದ ವೇದವ್ಯಾಸಸೂತ್ರದಲ್ಲಿಯಾಗಲಿ – ಈ ಎಲ್ಲ ಸಂಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಭಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಶ್ರುತಿಯಾಗಿರುವುದು. ಜೈನರ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧರ ತತ್ತ್ವ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರುತಿಯ ಸಹಾಯವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಕೂಡ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಬೌದ್ಧ ಶಾಖೆಗಳಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಹಲವು ಜೈನರ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರುತಿಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರು ಹಿಂಸಕ ಶ್ರುತಿಯೆಂದು ಯಾವುದನ್ನು ಕರೆಯುವರೋ ಅದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಅದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಅನಂತರ ಸೇರಿಸಿದ್ದು ಎಂಬುದು ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ದಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿಗಳು ಹೀಗೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಡುವರು.

ಹಿಂದಿನ ಮತ್ತು ಈಗಿನ ಭಾವನಾಪರಂಪರೆಗಳೆಲ್ಲ ಯಾವ ಒಂದು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಸಂಧಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ, ಹಿಂದೂ ಧರದ ವಿಭಿನ್ನ ಶಾಖೆಗಳ ಮೂಲ ತಳಹದಿಯು ಯಾವುದು ಎಂದು ನೋಡಬೇಕಾದರೆ-ಅದೇ ವ್ಯಾಸಸೂತ್ರವೆಂದು ನಿರ್ವಿವಾದ ವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗುವುದು.

ಅದೈತ ಕೇಸರಿಯ ಅಸ್ತಿ ಭಾತಿ-ಪ್ರಿಯ ಎಂದು ಘರ್ಜಿಸುತ್ತ ವಿಸ್ಮಯಜನಕ ಹಿಮಾಲಯದ ಗಿರಿಕಂದರಗಳಲ್ಲಿ ದಿವಿಜನದಿಯ ಗಂಭೀರ ಮರ್ಮರ ನಿನಾದದೊಂದಿಗೆ ಆ ಘರ್ಜನೆ ಮಿಲನ ವಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿರಲಿ, ಅಥವಾ ಬೃಂದಾವನದ ಸುಂದರ ನಿಕುಂಜಗಳಲ್ಲಿ ಪಿಯಾ'' 'ಪೀತಂ'' ಎಂಬ ಮೃದುಮಧುರ ನಿನಾದವನ್ನು ಕೇಳಲಿ, ಅಥವಾ ಕಾಶಿಯ ಮಠಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳ ಮೌನಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯಲಿ, ಅಥವಾ ನದಿಯಾ ಮಹಾತ್ಮನ (ಚೈತನ್ಯ) ಅನುಯಾಯಿಗಳ ಭಕ್ಷ್ಯನ್ಮಾದದ ನೃತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯಲಿ, ವಡಗಲೆ ತೆಂಕಲೆ ಮುಂತಾದ ಶಾಖೆಗಳುಳ್ಳ ವಿಶಿಷ್ಟಾದೈತ ಆಚಾರ್ಯರ ಪದತಲದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರಲಿ, ಅಥವಾ ಮಧ್ವ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಗೌರವ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೇಳಲಿ,, "ವ್ಹಾ ಗುರುಕೇ ಫತೇ? ಎಂಬ ಕ್ಷಾತ್ರ ವಾಣಿಯನ್ನು ಲೌಕಿಕರಾದ ಸಿಬ್ಬರಿಂದ ಕೇಳಲಿ ಅಥವಾ ಉದಾಸಿ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲ ಪಂಗಡದವರು, ಗ್ರಂಥಸಾಹೇಬದ ಮೇಲೆ ಕೊಡುವ ಉಪನ್ಯಾಸವನ್ನು ಕೇಳಲಿ, ಕಬೀರನ ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಸತ್ ಸಾಹೇಬ'' ಎಂದು ಪ್ರಣಾಮ ಮಾಡಿ ಅವರ ಭಜನೆಯನ್ನು ಕೇಳಲಿ ಅಥವಾ ಸುಧಾರಕ ದಾದುವಿನ ವಿಚಾರವನ್ನು ಕುರಿತು ಆಲೋಚಿ ಸಲಿ ಅಥವಾ ಅವನ ಶಿಷ್ಯನಾದ ರಾಜ ಸುಂದರದಾಸನಿಂದ ಹಿಡಿದು “ವಿಚಾರಸಾಗರ'ದ ಕರ್ತುವಾದ ನಿಶ್ಚಲದಾಸನವರೆಗೆ ಯಾರ ವಿಚಾರವನ್ನಾದರೂ ಕೇಳಲಿ (ಈ ವಿಚಾರಸಾಗರ'ವು ಕಳೆದ ಮೂರು ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಎಲ್ಲಾ ಗ್ರಂಥಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಭರತ ಖಂಡದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿದೆ). ಅಥವಾ ಉತ್ತರ ಇಂಡಿಯಾದೇಶದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಭಂಗಿ ಮಹತರ್‌ನನ್ನು ತನ್ನ ಲಾಲ್ ಗುರುವಿನ ವಿಷಯವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಲಿ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಗುರುಗಳ ಪಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ತತ್ತ್ವವಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಶ್ರುತಿಯೇ ಪ್ರಮಾಣ, ಗೀತೆಯೇ ಅದಕ್ಕೆ ಭಗವದ್ಭಾಷ್ಯ, ವ್ಯಾಸಸೂತ್ರವೇ ಅದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ದರ್ಶನ. ಪರಮಹಂಸ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯ ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ದೀನನಾದ ನಿಕೃಷ್ಟ ಲಾಲ್‌ಗುರುವಿನ ಶಿಷ್ಯನಾದ ಮೆಹತರ್‌ನವರೆಗೆ ಇವೆಲ್ಲ ಅದರ ಬೇರೆಬೇರೆ ಆವಿರ್ಭಾವಗಳು.

ಈ ಪ್ರಸ್ಥಾನತ್ರಯವೆ (ಗೀತೆ, ಉಪನಿಷತ್, ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ) ದೈತ, ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವತ, ಅದೈತಗಳೆಂಬ ಭಿನ್ನತತ್ತ್ವಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಹಿಂದೂಧರಕ್ಕೆ ಇರುವ ಪ್ರಮಾಣ ಪುರಾತನವಾದ ವೇದದ ಸಂಹಿತೆಯ ಭಾಗವಾದ ನಾರಾಸಂಸಿಯ ಆಧುನಿಕ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳೇ ಈಗಿನ ಪುರಾಣಗಳು; ಪುರಾತನಕಾಲದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಯಂತೆ ಇರುವ ತಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವೇ ಅದಕ್ಕೆ ಆಚಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸು ವುದು. ಪ್ರಸ್ಥಾನತ್ರಯ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಮಾಣಗಳಾಗಿವೆ. ಆದರೆ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಿಗೆ ಒಂದೊಂದು ಇದೆ.

ನಾವು ಹೇಳಿದಂತೆ ತಂತ್ರಗಳೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾವಣೆ ಹೊಂದಿ ಬಂದ ವೈದಿಕ ಕರ್ಮಗಳು, ಅವುಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ವಾದ ನಿರ್ಣಯಗಳಿಗೆ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ತಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣದ ಅಧ್ವರ್ಯು ಭಾಗದೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಓದಿ ಎನ್ನು ತೇನೆ. ತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮುಕ್ಕಾಲುಪಾಲು ಮಂತ್ರಗಳು ಬ್ರಾಹ್ಮಣದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಇವೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರತಕ್ಕವು. ಶೌತ ಸ್ಮಾರ್ತ ಆಚಾರಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿಯಿಂದ ಹಿಮಾಲಯದವರೆಗೆ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಆಚಾರಗಳೆಲ್ಲ ತಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ ದಿಂದ ಬಂದವುಗಳು. ಅವೇ ಶಾಕ್ತ ಶೈವ ವೈಷ್ಣವ ಮತ್ತು ಇತರ ಪೂಜೆಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿರುವುವು.

ಎಲ್ಲಾ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೂ ಅವರ ಧರ್ಮದ ಮೂಲ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಾನೇನೂ ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ದಕ್ಷಿಣ ಬಂಗಾಳಿ ಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವರಿಗೆ ಈ ಪಂಗಡಗಳ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಪ್ರಖ್ಯಾತ ವಿಭಿನ್ನ ತತ್ತ್ವಗಳು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿ ಇಲ್ಲದೆ ಇರಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಮೇಲಿನ ನಿಯಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವರು.

ಆದರೆ ಎಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವರೋ ಅಲ್ಲಿ ಅತಿ ಕೀಳುವರ್ಗದವರಿಗೆ ಕೂಡ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿರುವ ಮೇಲಿನ ವರ್ಗದವರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವೇದಾಂತ ವಿಷಯಗಳು ಗೊತ್ತಿವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು ? ಮಿಥಿಲೆಯಿಂದ ನವದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಗದಾಧರ, ಜಗದೀಶ ಮುಂತಾದ ಶಿರೋಮಣಿ ವಿಖ್ಯಾತ ವಿದ್ವಜ್ಜನರ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು, ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ತರ್ಕಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಮೇಲಾದ ತರ್ಕ-ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಾಗಿ, ಅತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪ್ರೌಢ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿ, ಭರತ ಖಂಡದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಖ್ಯಾತವಾಗಿ ಹಲವರ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ವಸ್ತುವಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ. ವಂಗದೇಶದ ನವ್ಯನ್ಯಾಯ. ಆದರೆ ಅಯ್ಯೋ, ವೇದಾಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಈಚೆಗೆ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಪತಂಜಲಿಯ ಮಹಾಭಾಷ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುವವರು ಕೂಡ ಸಿಕ್ಕುವುದು ಬಹಳ ಅಪರೂಪವಾಗಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬ ಮಹಾ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಅವಚೈನ್ನಗಳ ಮತ್ತು ಅವಚ್ಛೇದಕಗಳ ಗೊಂದಲದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದನು, ಅವನೇ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಚೈತನ್ಯ. ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಬಂಗಾಳದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸುಷುಪ್ತಿ ಜಾಗೃತವಾಗಿ, ಭರತಖ೦ಡದ ಇತರ ಕಡೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತೊಡಗಿತು.

ಶ್ರೀಚೈತನ್ಯರು ಭಾರತಿಯಿಂದ ಸಂನ್ಯಾಸ ಪಡೆದು ಅವರೂ ಭಾರತಿ ಆದರೂ ಅವರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಜಾಗೃತಿಯುಂಟಾದುದು ಮಾಧವೇಂದ್ರ ಪುರಿಗಳಿಂದ ಎಂಬುದೊಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ.

ವಂಗದೇಶದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಚೋದಕರಲ್ಲಿ ಪುರಿ ಸಂಪ್ರದಾಯ ದವರಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಪಾತ್ರವಿದ್ದಂತೆ ತೋರುವುದು. ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀರಾಮಕೃಷ್ಣರು ತೋತಾಪುರಿಯಿಂದ ಸಂನ್ಯಾಸವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಶ್ರೀ ಚೈತನ್ಯರು ವ್ಯಾಸಸೂತ್ರದ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ಭಾಷ್ಯ ಕಳೆದು ಜೀವ ಹೋಗಿದೆ ಅಥವಾ ಇನ್ನೂ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಅವರ ಶಿಷ್ಯರು ದಕ್ಷಿಣದ ಮಾಧ್ವರನ್ನು ಸೇರಿದರು. ಕ್ರಮೇಣ ರೂಪ ಸನಾತನ, ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಮುಂತಾದ ಮಹಾಪ್ರಕೃತಿಗಳ ಹೊಣೆ ಬಾಬಾಜಿಗಳ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಚೈತನ್ಯರಿಂದ ಉಂಟಾದ ಮಹಾಕ್ರಾಂತಿ ನಂದಿಹೋಗುವುದರಲ್ಲಿತ್ತು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅದರ ಜಾಗೃತಿಯ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿವೆ. ಅದು ಹಿಂದಿನ ಉಚ್ಛಾಯಸ್ಥಿತಿಗೆ ಏರುವುದೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಚೈತನ್ಯರ ಪ್ರಭಾವ ಭರತಖಂಡದ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಭಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗ ಗೊತ್ತಿರುವ ಕಡೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಇವರನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುವರು, ಇವರ ವಿಷಯ ಓದುವರು ಇವರನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವರು. ವಲ್ಲಭಾಚಾರ್ಯರ ಪಂಥವೆಲ್ಲ ಚೈತನ್ಯಮತದ ಒಂದು ಶಾಖೆ ಎಂದು ನಂಬಲು ನನಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ವಂಗ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯರ ಶಿಷ್ಯರು ಎಂದು ಕರೆಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಚೈತನ್ಯರ ಪ್ರಭಾವ ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದು ಅವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬಲ್ಲದು ? ಅವರ ಶಿಷ್ಯರು ದೊಡ್ಡ ಜಯಮಾನರುಗಳಾಗಿರುವರು. ಆದರೆ ಚೈತನ್ಯನಾದರೂ ಪಾದಚಾರಿ ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಓಡಾಡುತ್ತ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಂದ ಚಂಡಾಲನವರೆಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭಗವನ್ನೇಮವನ್ನು ಹಂಚಿರುವನು.

ಬಂಗಾಳ ದೇಶದಲ್ಲಿ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಕುಲ ಗುರು ಎಂಬ ವಿಚಿತ್ರ ಪದ್ಧತಿಯೇ ವಂಗದೇಶವನ್ನು ಭರತಖಂಡದ ಇತರೆ ಕಡೆಯ ಧರ್ಮಜೀವನದಿಂದ ಬೇರೆಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಸಂನ್ಯಾಸ ಜೀವನದ ಮಹಾಸಂಘದಿಂದ ವಂಗದೇಶ ಚೇತನ ಗೊಳ್ಳದಿರುವುದೇ ಈ ಕುಂದಿಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳೇ ಭಾರತೀಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು, ಅವರೇ ಇದರ ಗಣಿ, ವಂಗದೇಶದಲ್ಲಿ ಉಚ್ಚಕುಲದವರು ತ್ಯಾಗವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮೆಚ್ಚಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಸ್ವಭಾವ ಭೋಗದ ಕಡೆಗ ಅವರಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವನದ ಅಂತರಾಳ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು ?' ''ತ್ಯಾಗೇನೈಕೇ ಅಮೃತತ್ತ್ವ. ಮಾನುಶುಃ" ಎಂಬಂತೆ ತ್ಯಾಗದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಅಮೃತತ್ತ್ವವನ್ನು ಗಳಿಸಬಹುದು. ಅದು ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ ಆದೀತು ?

ಆದರೆ ಹಿಂದಿಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿಯಾದರೋ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರಾದ ಪ್ರಭಾವಪೂರಿತ ತ್ಯಾಗಿಗಳ ಪರಂಪರೆಯು ವೇದಾಂತವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಒದಗಿಸಿರುವುದು. ಪಂಜಾಬಿನ ರಣಜಿತ್ ಸಿಂಗನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಮನ್ನಣೆಯಿಂದ ವೇದಾಂತದ ಪರವಸಿದ್ಧಾಂತ ಅತಿ ದೀನನಿಗೂ ಪಾಮರನಿಗೂ ದೊರಕುವಂತೆ ಆಗಿದೆ. ಪಂಜಾಬಿನ ರೈತರ ಹುಡುಗಿ ಕೂಡ ತನ್ನ ಚರಕದ ಗಾಲಿ ''ಸೋಹಂ'' ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳುವಳು. ಹೃಷಿಕೇಶದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಮೆಹತರ್ ತ್ಯಾಗಿಗಳು ಗೈರಿಕ ವಸನಧಾರಿಗಳಾಗಿ ವೇದಾಂತವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿರುವನು. ಹಲವು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾವಂತ ಕುಲೀನವಂಶಸ್ಥರು ಅವರ ಪದತಲದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರುವರು. ಇದು ಹೀಗೆ ಇರಬಾರದು ? ''ಅಂತ್ಯಾದಪಿ ಪರಂ ಧರ್ಮಂ'' ಅಂತ್ಯಜನಿಂದಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠಧರ್ಮವನ್ನು ಕಲಿತು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ವಾಯುವ್ಯ ಮತ್ತು ಪಂಜಾಬು ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಗಾಳ ಬೊಂಬಾಯಿ ಮದರಾಸುಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ಯೆ ಹರಡಿದೆ. ಪರಿದ್ರಾಜಕರಾದ ದಶನಾಮಿ, ವೈರಾಗಿ ಮತ್ತು ಪಂಥಿಯ ಪಂಗಡಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳು ಧರ್ಮವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮನೆಗೂ ತಂದಿರುವರು. ಅದಕ್ಕೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವುದು ಒಂದು ಚೂರು ರೊಟ್ಟಿ ಮಾತ್ರ. ಅವರಲ್ಲಿ ನಿಂಗರಾಗಿರುವರು! ಎಂತಹ ಹಲವರು ಎಷ್ಟು ಮಹಾತ್ಮರಿರುವರು! ಅವರಲ್ಲಿ ರಚು'' ಪಂಢಿಗೆ ಸೇರಿದ (ಸ್ವತಂತ್ರರಾದ) ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳೊಬ್ಬರು ಇರುವರು. ಅವರು ರಜಪುತಾನದಲ್ಲೆಲ್ಲ ನೂರಾರು ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಧರ್ಮಶಾಲೆಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿರುವರು. ಆತ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಿರುವನು. ಹಿಮಾಲಯದ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ನದಿಗೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಿಸಿರುವನು. ಆದರೆ ಆತ ಕೈಯಿಂದ ಒಂದು ಕಾಸನ್ನೂ ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ಕಂಬಳಿಯಲ್ಲದೆ ಮತ್ತಾವ ಆಸ್ತಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಅವನನ್ನು ಕಂಬಳಿಬಾಬ ಎಂದು ಕರೆಯುವರು. ಆತ ತನ್ನ ಊಟಕ್ಕೆ ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುವನು. ನಾನು ಆತ ಒಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪೂರ್ತಿ ಊಟ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ನೋಡಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು. ಹೀಗೆ ಇರುವವರಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆಯಾಗುವುದೋ ಒಬ್ಬ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ದೇವತೆಗಳು ಇರುವರೋ, ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮವನ್ನು ಇಂತಹ ದೈವೀಶಕ್ತಿಗಳು ಸಂರಕ್ಷಿಸು ತಿರುವುವೋ, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಈ ಪ್ರಾಚೀನಧರ್ಮ ನಾಶವಾಗುವು ದಂದು ತಿಳಿದಿರಾ?

ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ (ಅಮೆರಿಕಾ) ಪಾದ್ರಿಗಳಿಗೆ ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ, ನಲವತ್ತು ಸಾವಿರ, ಐವತ್ತು ಸಾವಿರ, ಇಲ್ಲ ಕೆಲವು ವೇಳೆ ತೊಂಬತ್ತು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಸಂಬಳ ಬರುವುದು. ಅದೂ ಕೂಡ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಆರು ತಿಂಗಳು ಮಾತ್ರ ಭಾನುವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಗಂಟೆ ಪಾಠ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಧರ್ಮರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಕೋಟ್ಯಂತರ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಖರ್ಚುಮಾಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ! ಕಂಬಳಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳಂತಹ ದೇವಾಂಶ ಪುರುಷರು, ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಸ್ವಾರ್ಥಿ ಗಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಾರದ ಉಂಡಾಡಿಭಟ್ಟರೆಂದು ವಂಗದೇಶದ ಯುವ ಕರಿಗೆ ಕೆಲವರು ಬೋಧಿಸುತ್ತಿರುವರು. ಯಾರು ನನ್ನ ಭಕ್ತರ ಭಕ್ತರೋ ಅವರೇ ಭಕ್ತಶ್ರೇಷ್ಠರು.”

ಏನೂ ಅರಿಯದ ಒಬ್ಬ ಬೈರಾಗಿಯ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ಅವನು ಕೂಡ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋದರೆ ತನಗೆ ತಿಳಿದ ವಿಷಯವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಹೇಳುವನು. ಇದೊಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ವಲ್ಲವೆ ? ಇದೆಲ್ಲ ಒಂದು ಚೂರು ರೊಟ್ಟಿಗೆ, ಗೇಣುದ್ದ ಬಟ್ಟೆಗೆ. ನೀವು ಅವರನ್ನು ನಿರ್ದಯರಾಗಿ ದೂರುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ, ನನ್ನ ಸಹೋದರರೆ, ಯಾರ ದುಡಿತದಿಂದ ನೀವು ವಿದ್ಯಾವಂತರಾದಿರೋ, ಯಾರ ಶ್ರಮದಿಂದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಂತಸ್ತು ಉಳಿದಿರುವುದೋ ಮತ್ತು ನಿಮಗೆ ಬೈರಾಗಿಗಳು, ಉಂಡಾಡಿಭಟ್ಟರೆಂದು ಹೇಳಿ ಕೊಡುವ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರಿಗೆ ನೀವು ಹಣ ಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ಶಕ್ತರಾಗಿರುವಿರೋ ಆ ನಿಮ್ಮ ದೇಶದ ದೀನರಿಗೆ ನೀವು ಮಾಡಿರುವುದೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸಿನೋಡಿ.

ಬಂಗಾಳದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಕೆಲವು ದೇಶೀಯರು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಒಂದು ಹೊಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಟೀಕಿಸುತ್ತಿರುವರು. ಅವರು ಬೇಕಾದರೆ ಟೀಕಿಸಬಹುದು. ಏಕೆಂದರೆ ಹಿಂದೂಧರ್ಮ ಈಗತಾನೆ ಬಂಗಾಳವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದು ವರೆಗೆ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಊಟ, ಉಪಚಾರ, ಮದುವೆ-ಇವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ದೇಶಾಚಾರಗಳೇ ಧರ್ಮವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದವು.

ಈ ಸಣ್ಣ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮಕೃಷ್ಣರ ಶಿಷ್ಯರು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಬೋಧಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸತ್‌ಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ ವಾಗಿ ಇದೆಯೇ ಇಲ್ಲವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮನ್ನು ಟೀಕಿಸುವವರಿಗೆ ಕೆಲವು ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಅದರಿಂದ ಅವರು ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರಿಯಬಹುದು.

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಕಾಶಿದಾಸರ ಅಥವಾ ಕೃತ್ತಿವಾಸರ ಬರವಣಿಗೆ ಗಳು ಅಮೃತಸಮಾನವೆಂದೂ, ಅವನ್ನು ಕೇಳುವವರು ಪುಣ್ಯವಂತ ರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳಿಂದ ಹಿಂದೂಧರ್ಮದ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು ಎಂದು ನಾನು ಎಂದೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ವೇದ, ದರ್ಶನಗಳು, ಮಹಾ ಆಚಾರ್ಯರು ಮತ್ತು ಭರತಖಂಡದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಇರುವ ಅವರ ಶಿಷ್ಯರು-ಇವರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಸಹೋದರರೇ, ನೀವು ಗೌತಮನ ಸೂತ್ರದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಮಾಡಿ, ಅಪ್ಪ ಎಂಬ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ವಾತ್ಸಾಯನಭಾಷ್ಯದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿ, ಶಬರ ಮುಂತಾದ ಭಾಷ್ಯಕಾರರೊಡನೆ ಮಿಮಾಂಸಕರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲೌಕಿಕ, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಮತ್ತು ಆಪ್ತ ಎಂದರೆ ಏನು ಅರ್ಥ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅಪರಾಗಬಲ್ಲರೆ, ಇಲ್ಲವೆ ಮತ್ತು ಇಂತಹ ಅಪರ ವಾಕ್ಯ ವೇದಕ್ಕೆ ಪ್ರಮಾಣವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ. ಯಜುರ್ವದಕ್ಕೆ ಮಹೀಧರ ಬರೆದ ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಓದುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತೂ ಸರಳವಾಗಿ ವೇದವೆಂದರೆ ಮಾನವನ ಆಂತರಿಕ ಜೀವನದ ನಿಯಮಾವಳಿ, ಅದಕಾರಣ ಅವು ಸನಾತನ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.

ಸೃಷ್ಟಿಯ ಅನಂತತ್ವದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಚರಮ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಜೈನ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧರೂ ಕೂಡ ಇದನ್ನು ನಂಬುವರು.

ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿರುವವರನ್ನೆಲ್ಲ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗಾ ವಲಂಬಿಗಳು ಅಥವಾ ಭಕ್ತಿಮಾರ್ಗಾವಲಂಬಿಗಳು ಎಂದು ವಿಭಾಗಿಸ ಬಹುದು. ನೀವು ದಯವಿಟ್ಟು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ಶಾರೀರಿಕ ಭಾಷ್ಯದ ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಓದಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನದ ನಿರಪೇಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿರುವರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರ ನಿರ್ಣಯವೇನೆಂದರೆ, ಬ್ರಹ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷಪ್ರಾಪ್ತಿ-ಇವು ಬಾಹ್ಯ ಆಚಾರ ಜಾತಿ, ಕುಲ, ಗೋತ್ರ ಮತ್ತು ಇತರ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲವೆನ್ನುವುದು. ಯಾರು ಸಾಧನಚತುಷ್ಟಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿರುವ ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಇದು ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗುವುದು. ಅದೇ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ನೈತಿಕ ಧರ್ಮ,

ಭಕ್ತರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ಬಂಗಾಳದ ವಿಮರ್ಶಕರು ಕೂಡ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಅಧಿಕಾರ ಪುರುಷರೇ ಭಕ್ತರಲ್ಲಿ ಜಾತಿ, ಕುಲ, ಲಿಂಗಭೇದ ಅಥವಾ ಮಾನವಜನ್ಮ ಕೂಡ ಅವಶ್ಯಕವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಾರಿರುವುದು ಗೊತ್ತಿದೆ. ಭಕ್ತಿಯೊಂದೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬೇಕಾಗಿರುವುದು.

ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಯಾವ ಷರತ್ತುಗಳೂ ಇಲ್ಲದ ಸಾರಿರುವರು. ಆದಕಾರಣವೇ ಯಾರೂ ಕೂಡ ಮೋಕ್ಷಸಂಪಾದನೆಗೆ ಇಂತಹ ವರ್ಣವೇ ಇರಬೇಕು, ಇಂತಹ ಜಾತಿಯವರೇ ಆಗಿರಬೇಕು, ಇಂತಹ ಜನಾಂಗದವರೇ ಆಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಸಾರುವುದಿಲ್ಲ. ವ್ಯಾಸಸೂತ್ರದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಅನ್ತರಾ ಚಾಪಿ ತು ತದೃಷ್ಟೇ'' ಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ಶಂಕರ, ರಾಮಾನುಜ, ಮಧ್ವರ ಭಾಷ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡಿ (ಬ್ರ.ಸೂ. III-iy.೩೬), ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿರುವವರು ಕೂಡ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯರು. ಅದನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತೇವೆ.

ನೀವು ಉಪನಿಷತ್ತನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಬಹುದು. ಸಂಹಿತೆಗೂ ಹೋಗಬಹುದು. ಇತರ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಒಂದು ಸಂಕುಚಿತ ಭಾವನೆ ಇಲ್ಲ. ಪರಮತ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯಾದರೂ ಅದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ. (ಅಧ್ವರ್ಯು ವೇದದ ಸಂಹಿತಾ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹದಿನಾಲ್ಕನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಮೂರನೆಯ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕನೆಯ ಮಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿದೆ.) ನನ್ನ ನೆನಪು ಸರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ಹೀಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವುದು : "ನ ಬುದ್ಧಿಭೇದಂ ಜನಯದ ಜ್ಞಾನಾಂ ಕರ್ಮಸಂಗಿನಾಮ್", ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಆಸಕ್ತರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಚಂಚಲಗೊಳಿಸಕೂಡದು. ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ. ಭಾರತ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಸಮಾಜದ ಕಾನೂನನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಿರುವನೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅವನು ಯಾವ ಇಷ್ಟದೇವತೆಯನ್ನಾದರೂ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿ, ಅವನು ನಾಸ್ತಿಕನಾಗಲೀ, ಅನುಮಾನವಾದಿಯಾಗಲೀ, ಅವನನ್ನು ಯಾರಾ ದರೂ ಹಿಂಸಿಸುವರೆ ? ಸಮಾಜ ತನ್ನ ಕಾನೂನಿಗೆ ವಿರೋಧವಾಗಿ ಹೋಗಿರುವವರನ್ನು ದಂಡಿಸಬಹುದು. ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದ ಆದರೆ ಒಬ್ಬ ಪತಿತನ ಅಧಮಾಧಮನಾಗಲೀ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಬಾಹಿರನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಇವೆರಡನ್ನೂ ಬೆರೆಸಕೂಡದು. ಇದಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ಮಲಬಾರಿನಲ್ಲಿ ಚಂಡಾಲ, ಕುಲೀನ ಹಿ೦ದೂ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಕೂಡದು. ಆದರೆ ಅವನು ಮಹಮ್ಮದೀಯನಾಗಲೀ, ಕ್ರೈಸ್ತನಾಗಲೀ ಆದರೆ ಅವನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಹೋಗಬಹುದು. ಈ ನಿಯಮ ಹಿಂದೂ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಇದೆ. ಇದು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಆದರೆ ಎಂತಹ ಹೀನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಪರಮತಸಹಿಷ್ಣುತೆಯನ್ನು ತೋರುವುದು. ಹಿಂದೂಧರ್ಮಕ್ಕೂ ಇತರ ಧರ್ಮಗಳಿಗೂ ಒಂದು ಭಾವನೆ ಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಯಾವ ಒಂದು ಭಾವನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವು ದಕ್ಕೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾಷೆಯ ಭಂಡಾರವನ್ನೇ ಬಂದು ಮಾಡುವರೊ ಅದೇ, ಮಾನವ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬುದು. ದೇವರನ್ನು ಅರಿಯುವು ದೆಂದರೆ ದೇವರಾದಂತೆ'' ಎಂಬುದು.

ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅತಿ ವಿಶಾಲವಾದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಪ್ರತಿಭಾಪೂರ್ಣ ಭಾವನೆ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದೆ. ವೇದಕಾಲದ ಋಷಿ ಗಳು ಸಮರ್ಥಿಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ದಾದುಪಂಥಿಗೆ ಸೇರಿದ ನಿಶ್ಚಲದಾಸ ಕೂಡ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ತನ್ನ ವಿಚಾರಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳುವನು: ''ಯಾವನು ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಅರಿತಿರುವನೂ ಅವನು ಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿರುವನು. ಅವನ ಮಾತುಗಳು ವೇದಗಳಿಗೆ ಸಮಾನ. ಅವು ಅಜ್ಞಾನದ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವುವು. ಅವು ದೇವ ಭಾಷೆಯಾದ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿರಲಿ, ಇಲ್ಲವೆ ಸಾಧಾರಣ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿರಲಿ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.''

ದೈತಿಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ ದೇವರನ್ನು ಕಾಣುವುದು, ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ಅದೈತಿಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ ಬ್ರಹ್ಮನಾಗುವುದು, ಇವೇ ವೇದಗಳ ಸಂದೇಶದ ಪರಮ ಗುರಿ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಇತರ ಬೋಧನೆಗಳೆಲ್ಲ ಅದರೆಡೆಗೆ ಒಯ್ಯುವ ಸೋಪಾನ ಪಂಕ್ತಿಗಳಂತೆ ಇವೆ. ಶಂಕರಭಗವತ್‌ಪಾದರ ಮಹಾಕೀರ್ತಿ ನಿಂತಿರು ಪುದೇ ಅವರು ತಮ್ಮ ಅದ್ಭುತ ಪ್ರತಿಭೆಯಿಂದ ವ್ಯಾಸರ ಭಾವನೆ ಯನ್ನು ಅತಿ ಅಮೋಘವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಿರುವುದರ ಮೇಲೆ ನಿರಪೇಕ್ಷದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮನೊಬ್ಬನೇ ಸತ್ಯ. ಸಾಪೇಕ್ಷ ದೃಷ್ಟಿ ಯಿಂದ ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಬ್ರಹ್ಮನ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಂತ ಪಂಥಗಳೆಲ್ಲ ಸತ್ಯ. ಕೆಲವು ಇತರೆ ಕೆಲವಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲು ಅಷ್ಟೆ. ಒಬ್ಬನು ಸೂರ್ಯನೆಡೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಹೊರಟ ಎಂದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಅವನು ಸೂರ್ಯನ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಹೋದಂತೆಲ್ಲ ಹೊಸಹೊಸದಾದ ಸೂರ್ಯನ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡುವನು. ಅವನು ಕೊನೆಗೆ ನಿಜವಾದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಸೇರು ವವರೆಗೆ ಸೂರನ ಗಾತ್ರ, ದೃಶ್ಯ, ಬೆಳಕು ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷವೂ ಹೊಸ ಹೊಸದಾಗಿ ಕಾಣುವುವು. ಮೊದಲು ಅವನಿಗೆ ಸೂರ್ಯ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಚೆಂಡಿನಂತೆ ದೊಡ್ಡವನಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದ, ಅಮೇಲೆ ಸೂರ್ಯನು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ದೊಡ್ಡವನಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದ, ಆದರೆ ಸೂರ್ಯ ಎಂದೂ ದೊಡ್ಡ ಚೆಂಡಿನಂತೆಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಹಲವು ಸೂರ್ಯರಂತೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಕಡೆಯವರೆಗೆ ಕಂಡದ್ದು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಅಲ್ಲದೆ ಮತ್ತಾವುದನ್ನೂ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯವಲ್ಲವೆ? ಇದರಂತೆಯೇ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ಪಂಗಡಗಳೂ ಕೂಡ ಕೆಲವು ನಿಜವಾದ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿವೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ಬಹಳ ದೂರದಲ್ಲಿವೆ. ''ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಂ' ಆ ನಮ್ಮ ಸೂರ್ಯನೇ

ನಿಜವಾದ ನಿರಪೇಕ್ಷ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಬೋಧಿಸುವುದು ವೇದಗಳು ಮಾತ್ರ. ಇತರ ಭಗವಂತನ ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ ಅಂಶ ಮಾತ್ರ. ಮಿತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿದವುಗಳು. ''ಸರ್ವಲೋಕ ಹಿತೈಷಿಣಿಯಾದ ಶ್ರುತಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮಧುರವಾಗಿ ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಪರಮಗುರಿಯನ್ನು ಸೇರುವವರೆಗೆ ಮೆಟ್ಟಲು ಮೆಟ್ಟಲಾಗಿ ಒಯ್ಯು ವುದು.'' ಇತರ ಧರಗಳೆಲ್ಲ ವಿಕಾಸವಾಗದ, ತಟಸ್ಥವಾದ ಒಂದು ಅವಸ್ಥೆ. ಇವುಗಳೆಲ್ಲ ಅನಂತವಾದ, ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಸಂಗಮವಾಗಿವೆ. ಸನಾತನವಾದ, ವೈದಿಕ

ನೂರಾರು ಜನ್ಮಗಳನ್ನೆತ್ತಿ ಬರಬಹುದು, ಹಲವು ಕಾಲ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹುಡುಕಾಡಬಹುದು. ಆದರೂ ಅನಂತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ಗಣಿಯಂತೆ ಇರುವ ಹಿಂದೂಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ಯಾವ ಒಂದು ಭವ್ಯಭಾವನೆಯೂ ಹೊರಗೆ ಇಲ್ಲ.

ಇನ್ನು ಹಿಂದೂಗಳ ವಿಗ್ರಹಾರಾಧನೆಯ ವಿಷಯ-ಮೊದಲು ಅವರು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ತಿಳಿಯಿರಿ. ಭಕ್ತರು ಎಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವರು ? ಹೊರಗೆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ವಿಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ದೇಹವೆಂಬ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡಿ, ಮೊದಲು ಅವರು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವರು ಎಂಬುದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ-ಇದನ್ನು ಟೀಕಿಸುವವರಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ ತೊಂಭತ್ತು ಜನಕ್ಕೆ ಇದರ ಸತ್ಯವೇ ತಿಳಿಯದು ಅನಂತರ ವೇದಾಂತದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಇದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗುವುದು.

ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಆಚಾರವನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸಬೇಕೆಂಬ ನಿಯಮವೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಮನುಧರ್ಮಸೂತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದು ನೋಡಿ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವಯಸ್ಸಾದವನೂ ಸಂನ್ಯಾಸವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುವನು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹಾಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ಈ ಕರ್ಮವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕೆಂದು ಇದೆ. ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಪರ್ಯವಸಾನವಾಗುವುದು ಎಂದೇ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಾರಿದೆ.

ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬರುವ ಒಬ್ಬ ಸಭ್ಯನಿಗಿಂತ ಭರತ ಖಂಡದ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೈತನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಧರ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಐರೋಪ್ಯ ಧರಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ತತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಪದಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನೊಬ್ಬ ನನ್ನಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ಕಂಡುಹಿಡಿದ. ಸಂಸ್ಕೃತ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ನನ ಗೇನೂ ಸಂತೋಷವೆ. ಇದು ನನಗೆ ಬಹಳ ಸುಲಭವೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಧಾರ್ಮಿಕ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಇವೇ ಸರಿಯಾದ ಪದಗಳು. ಅದರ ನಾನು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವ ಎಂಬುದನ್ನು ಆ ಸ್ನೇಹಿತ ಮರೆತಿದ್ದ. ಭಾರತದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ಪಾದ್ರಿಯೊಬ್ಬ ಅಲ್ಲಿದ್ದ. ಆತ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಮರೆತು ಹೋಗಿತ್ತು. ಪಾದ್ರಿಗಳೇ ಅದನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರು!'' ಎಂದ. ಆದರೂ ಅಷ್ಟೊಂದು ಮಂದಿ ಪಾದ್ರಿಗಳ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಸ್ಕೃತನುಡಿಯನ್ನಾದರೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳ ವಂತಹವರು ಒಬ್ಬರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ವೇದಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಗಳ ಅನೇಕ ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ, ಪಾಂಡಿತ್ಯದಿಂದ ಕೂಡಿದ, ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಓದಿದರು! ನಾನು ಯಾವ ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ವಿರೋಧಿಯಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯ. ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿರುವ ಕ್ರೈಸ್ತಪಾದ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಂಡರೆ ನನಗೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅಷ್ಟೇ ಅಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಅವರು ಅಮೇರಿಕಾ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಣ ವಸೂಲಿ ಮಾಡುವ ಕೆಲವು ರೀತಿಯನ್ನು ನಾನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಖಂಡಿಸುತ್ತೇನೆ. ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲೆಯ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ತಾಯಿ ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಗಂಗಾನದಿಯ ಮೊಸಳೆಗೆ ಬಿಸಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಿರು ವರು. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಹೆಚ್ಚು ಕರುಣೆ ಹುಟ್ಟುವಂತೆ ಮಾಡಿ ದ್ರವ್ಯ ವನ್ನು ವಸೂಲಿಮಾಡುವುದು. ಗಂಡ - ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಬದುಕಿರುವಾಗಲೆ ಚಿತೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು, ಅವಳು ಪಿಶಾಚಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ವೈರಿಗಳನ್ನು ಕಾಡಲಿ ಎಂದು ಅದಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಚಿತ್ರದ ಅರ್ಥವೇನು? ಸಾವಿರಾರು ಜನರ ಮೇಲೆ ಹರಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅವರನ್ನು ನುಚ್ಚುನೂರುಮಾಡುತ್ತಿರುವ ತೇರಿನ ಚಿತ್ರದ ಅರ್ಥವೇನು ? ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಈ ದೇಶದ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಕಲ್ಕತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ತಾನು .. ನೋಡಿದುದನ್ನು ಹೇಳುವನು. ಅವನು ಕಲ್ಕತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮತಾಂಧರ ಮೇಲೆ ರಥ ಹರಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡೆನೆನ್ನುವನು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಉಪನ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಾನು ಕೇಳಿದೆ. ಅವನು ಇಂಡಿಯಾ ದೇಶದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕೊಳ, ಮಕ್ಕಳ ಮೂಳೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಹೋಗಿದೆ ಎನ್ನುವನು!

ಕ್ರೈಸ್ತನ ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಮಾಡಿರುವ ಅನ್ಯಾಯ ವೇನು ? ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ರೈಸ್ತಮಗುವಿಗೂ ಹಿಂದೂಗಳು ನೀಚರು, ಪಾಪಿಗಳು, ಅತಿ ಭಯಂಕರವಾದ ರಾಕ್ಷಸರು' ಎಂದು ಬೋಧಿಸು ವರು. ಇಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭಾನುವಾರ ಮಾಡುವ ಪಾಠದ ಕೆಲವು ಭಾಗ ಕ್ರೈಸ್ತರಲ್ಲದವರನ್ನೆಲ್ಲ ದ್ವೇಷಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು. ಅದರಲ್ಲೂ ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ದ್ವೇಷಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು. ಏಕೆ? ಬಾಲ್ಯ ದಿಂದಲೇ ಅವರು ಪಾದ್ರಿಗಳಿಗೆ ಕಾಸನ್ನು ಚಂದಾಕೊಡಲಿ ಎಂದು. ಸತ್ಯದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ ಕೊನೆಯಪಕ್ಷ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ನೈತಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲಾದರೂ ಇಂತಹ ವಿಷಯಗಳ ಪ್ರಚಾರವನ್ನು ತಡೆಯಬೇಕು. ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳು ಕ್ರಮೇಣ ಅತಿ ಕ್ರೂರಿಗಳಾದ ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯಪರರಾದ ಪುರುಷರಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವೇನಿದೆ ? ಅನಂತ ನರಕಯಾತನೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಮನೋಜ್ಞವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದಷ್ಟೂ ಅಲ್ಲಿಯ ಬೋಧಕರು ಅಲ್ಲಿಯ ಆಚಾರಶೀಲರಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಉತ್ತಮರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವರು. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಇಂತಹ 'ಜಾಗೃತ ಪ್ರಬೋಧನೆ' ಎಂಬ ಉಪನ್ಯಾಸವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಹುಚ್ಚರ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸೇರಿಸಬೇಕಾಯಿತು !. ಈ ನರಕಜ್ವಾಲೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಕುದಿಯುತ್ತಿರುವ ಪಾಷಾಣವನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಸಹಿಸಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಹಿಂದೂಧರ್ಮಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವಾಗಿ ಮದ್ರಾಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಯಾವನಾದರೊಬ್ಬ ಹಿಂದೂ ಕ್ರೈಸ್ತರ ಮೇಲೆ ಇಂತಹ ಒಂದು ಪಂಕ್ತಿಯನ್ನು ಬರೆದರೆ ಪಾದ್ರಿಗಳು ಬೆಂಕಿಯನ್ನೇ ಕಾರುವರು, ಸೇಡನ್ನು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುವರು.

ನನ್ನ ದೇಶಬಾಂಧವರೆ, ನಾನು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ (ಅಮೇರಿಕ) ಒಂದು ವರುಷಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲದಿಂದಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ಅವರ ಸಮಾಜವನ್ನು ಆಮೂಲಾಗ್ರವಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿರುವೆನು. ನಮ್ಮನ್ನು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ನೋಡಿದಮೇಲೆ ಮಿಷನರಿಗಳು ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಸಾರುವಂತೆ ನಾವು ಸೈತಾನರೂ ಅಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅವರು ದೇವತೆಗಳೆಂಬುದೂ ಸರಿಯಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿಮಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ಪಾದ್ರಿಗಳು ನಮ್ಮ ಅಧರ್ಮ, ಶಿಶುಹತ್ಯೆ, ಹಿಂದೂ ಮದುವೆ ಯಲ್ಲಿನ ನ್ಯೂನಾತಿಗಳು-ಇವನ್ನು ಕುರಿತು ಎಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಹೇಳಿದರೆ ಅಷ್ಟು ಅವರಿಗೇ ಮೇಲು. ಕೆಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಿರುವ ಸ್ಥಿತಿ ಯೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ, ಪಾದ್ರಿಗಳು ಕೊಡುವ ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜದ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಚಿತ್ರಗಳೂ ಕೂಡ ಭಯಾನಕವೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ದೇಶಗಳಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶ ಕೇವಲ ತಪ್ಪನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವ ಚಾಕರನಾಗುವುದಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜ ಪರಿಪೂರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳಲಾರೆ. ಅಲ್ಲಿರುವ ನ್ಯೂನಾತಿರೇಕಗಳು, ಹಲವು ಶತಮಾನಗಳ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯಕ್ಕೆ ಈಡಾಗಿ ಅದರಿಂದ ಪ್ರಾಪ್ತವಾದ ಹಲವು ಅಯೋಗ್ಯವಸುಗಳು ನನಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇತರರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಪರದೇಶದ ಸ್ನೇಹಿತರೆ, ನೀವು ನಿಜವಾದ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬೇಕು ಅವರನ್ನು ನಾಶಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು ಬಂದಿದ್ದರೆ ದೇವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಶೀದಿಸಲಿ. ಆದರೆ ಅಧೋಗತಿಗೆ ಇಳಿದ ಜನಾಂಗದ ಮೇಲೆ ಮಳೆಯನ್ನು ಕರೆದರೆ ನೀವು ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ನಿಂದೆಯ ಸುರಿ ನೀವು ಇತರರಿಗಿಂತ ನೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಮೋತ್ಕೃಷ್ಟರು ಎಂದು ಸಾರಿದಂತೆ ಆಗದು. ಆದರೆ, ನಾನು ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಕೇಳಿ, ಯಾವುದಾದರೂ ನ್ಯಾಯದೃಷ್ಟಿ ಯಿಂದ ತುಲನೆಮಾಡಿ ನೋಡಿದರೆ ಹಿಂದೂಗಳು ನೈತಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇತರರಿಗಿಂತ ಎಷ್ಟೋ ಮೇಲಿರುವರು ಎಂದು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುವುದು.

ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಧರಕ್ಕೆ ಎಂದಿಗೂ ಸಂಕೋಲೆಯನ್ನು ತೊಡಿಸಿ ರಲಿಲ್ಲ. ಯಾರಿಗೂ ನೀನು ಇಂತಹ ಇಷ್ಟ ದೇವತೆಯನ್ನೇ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಇಂತಹ ಜಾತಿಗೇ ಸೇರಬೇಕು, ಇಂತಹ ಗುರುವನ್ನೇ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಒತ್ತಾಯಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದಕಾರಣವೇ ಪೃಥ್ವಿಯ ಬೇರೆ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಬರದಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಬೆಳೆಯಿತು. ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅನಂತ ವೈವಿಧ್ಯ ಇರಬೇಕಾದರೆ ಒಂದು ಸ್ಥಾಯಿಯಾದ ಕೇಂದ್ರ ಆವಶ್ಯಕವಾಯಿತು. ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವನ್ನು ಅಂತಹ ಕೇಂದ್ರವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ ಕೊಂಡರು. ಆದಕಾರಣವೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೇ ಪ್ರಥಮ ಅವಶ್ಯಕತೆ. ಸಮಾಜ ಸಂಕುಚಿತವಾಯಿತು.

ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅವಕಾಶವೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಆಯಿತು. ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ

ಇದಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸುವ ಗುಣ ಸಮಾಜಕ್ಕಾಯಿತು. ಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿರುವುದು ಧರ್ಮಕ್ಕಾಯಿತು. ಐರೋಪ್ಯ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಮೂಲ ಮಂತ್ರವಾಯಿತು. ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಅದು ಹಾಗೆಯೇ ಇರುವುದು. ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ರಕ್ತದ ಕೋಡಿಯ ಮೂಲಕ ಹೋಗಬೇಕಾಯಿತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿಯ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಸಮಾಜವ್ಯೂಹ ರಚಿತವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಧರ್ಮ ಅತಿ ಸ್ಕೂಲವಾದ ಜಡ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.

ಈಗ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರು ಜಾಗ್ರತರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಮನ ಗಾಣುತ್ತಿರುವರು. ಮುಂದುವರಿದ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರಾನುಯಾಯಿಗಳ ಪಲ್ಲವಿ “ಮಾನವನ ನಿಜವಾದ ಆತ್ಮ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ' ಈಗ ಎಂಬುದಾಗಿದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಈ ಬದಲಾವಣೆಯ ಮೂಲ ಎಲ್ಲಿಯದು ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅದೊಂದು ಹೊಸ ಚೇತನವನ್ನು ತರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಆ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.

ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಹೊಸ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಸಮಾಜವನ್ನು ಈಗಿನ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂತೆ ಬಲಾತ್ಕರಿ ಸುತ್ತಿವೆ. ಕಳೆದ ಮುಕ್ಕಾಲು ಶತಮಾನದಿಂದ ಭರತಖಂಡವು ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಕರಿಂದ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಣಾಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕಾಡು ತಿದೆ. ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲ ನಿರರ್ಥಕವಾಗಿವೆ. ಅವರಿಗೆ ಇದರ ರಹಸ್ಯ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ದೊಡ್ಡ ನೀತಿಯನ್ನು ಅವರು ಕಲಿಯಲಿಲ್ಲ. ಸುಧಾರಣೆಯ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ಸಮಾಜದ ನ್ಯೂನಾತಿರೇಕ ಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಧರ್ಮವನ್ನು ದೂರಿದರು. ಒಂದು ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಸೊಳ್ಳೆಯೊಂದು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಕಚ್ಚುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಸೊಳ್ಳೆಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಕೊಟ್ಟ ಪಟ್ಟು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಕೊಂದಿತು. ಆದರೆ ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್‌ ಸಮಾಜಸುಧಾರಕರು ಇಲ್ಲಿ ಅಭೇದ್ಯವಾದ, ವಜ್ರ ಸಮವಾದ ಕೋಟೆಗೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದರು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವರು ನುಚ್ಚುನೂರಾಗಿ ಹೋದರು. ತಮ್ಮ ತಪ್ಪು ತಿಳಿವಳಿಕೆಯಿಂದ ಹೋರಾಡಿ ಸೋತ ಆ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಬುದ್ದಿಯ ಪ್ರಚಂಡ ವಿದ್ಯುತ್ ಚಾವಟಿಯ ಪೆಟ್ಟುಗಳು ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿರುವ ಭರತಖಂಡವನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲ ಧ್ವಂಸಕಾರಕ, ಸೃಷ್ಟಿಕಾರಕವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದಕಾರಣವೆ ಅವೆಲ್ಲ ನಶ್ವರವಾಗಿ ನಿರ್ನಾಮವಾಗಿ ಹೋದವು.

ಅವರನ್ನು ಹರಸೋಣ. ಅವರ ಅನುಭವದಿಂದ ನಾವು ಬುದ್ಧಿ ಯನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗ ಬೇಕು. ಎಲ್ಲಾ ವಿಕಾಸವೂ ಬರೇ ಒಂದು ವಸ್ತುವು ತನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಅವ್ಯಕ್ತರೂಪದಿಂದ ವ್ಯಕ್ತರೂಪವನ್ನು ತಾಳುವುದಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವರು ಅರಿತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬೀಜ ತನ್ನ ಸುತ್ತಲೂ ಇರುವ ವಸ್ತುವನ್ನು ಹೀರಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಮರವಾಗುವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ನಾಮವಾಗಿ ಅವರು ಅರಿಯರು. ಬೇರೊಂದು ಆಕ್ರಮಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಇದು ಹಿಂದೂ ಜನಾಂಗವೆಲ್ಲ ಜನಾಂಗ ದೇಶವನ್ನು ಸಾಧ್ಯ. ಪ್ರಾಚ್ಯವಾಗಲಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯವಾಗಲಿ ಇದನ್ನು ಬೇಕಾದರೆ ಸಾಧಿಸಲಿ. ಆದರೆ ಭರತಖಂಡ ತಾನು ಬದುಕಿರುವವರೆಗೆ ಐರೋಪ್ಯವನ್ನು ಅನುಕರಿಸ

ಭರತಖಂಡ ನಾಶವಾಗುವುದೆ? ಭವ್ಯವಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆಲ್ಲ, ನೀತಿ ಗೆಲ್ಲ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ತೌರೂರಾದ ಭರತಖಂಡ ನಾಶವಾಗುವುದೆ ? ಪುರಾತನ ಮಾತೆಯಾದ ಈ ಭರತಖಂಡ, ಸಾಧುಸಂತರ ಪಾದ 

ಧೂಳಿಯಿಂದ ಪವಿತ್ರವಾದ ಭರತಖಂಡ, ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಭಗವತ್‌ಸ್ವರೂಪರಾದ ಮಹಾಮಹಿಮರು ಜೀವಿಸುತ್ತಿರುವ ಭರತ ಖಂಡ ನಾಶವಾಗುವುದೆ? ಸಹೋದರರೆ, ನಾನು ಅಥೆನ್ಸ್ ನಗರದ ಜ್ಞಾನಿಯ ಜ್ಯೋತಿಯನ್ನು ಎರವಲಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಈ ವಿಶಾಲ ಪ್ರಪಂಚದ ಗ್ರಾಮ-ನಗರಗಳನ್ನು ಬಯಲು ಕಾನನಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಾ ಡಲು ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಬರುವನು. ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದರೆ ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ, ಹಣ್ಣಿನಿಂದ ಮರದ ಯೋಗ್ಯತೆ ಗೊತ್ತಾಗುವುದು. ಮಾವಿನ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಹೋಗಿ, ಇನ್ನೂ ಮಾಗದ, ಹುಳು ಹೊಡೆದ, ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ರಾಶಿ ಹಾಕಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದರ ಮೇಲೂ, ಪ್ರೌಢಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಬರೆಯ ಬಹುದು. ಆದರೂ ನೀವು ಒಂದು ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣನ್ನೂ ವಿವರಿಸಿ ದಂತ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಲಿತ ರುಚಿಕರವಾದ, ಒಂದು ಹಣ್ಣನ್ನು ಮರದಿಂದ ಕಿತ್ತರೆ. ಆಗ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಸ್ವಭಾವವಲ್ಲ ಗೊತ್ತಾಗುವುದು.

ಇದರಂತೆಯೇ ಇಂತಹ ದೇವಮಾನವರು ಹಿಂದೂಧರ್ಮ ವೆಂದರೆ ಏನೆಂಬುದನ್ನು ತೋರುವರು. ಅವರು ಜನಾಂಗದ ತರುವಿನ ಶೀಲವನ್ನು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ಅದರ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ತೋರುವರು. ಆ ತರು ತನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಶತಮಾನಗಳ ಮಾಪನದಲ್ಲಿ ಅಳೆಯುವುದು. ಅದು ಸಹಸ್ರಾರು ವರುಷಗಳ ಚಂಡಮಾರುತ ವನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ನಿಂತಿರುವುದು. ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಚಿರಂತನ ಯೌವನದಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಅಚ್ಚಳಿಯದಂತೆ ನಿಂತಿರುವುದು. ಭರತಖಂಡ ನಾಶವಾಗುವುದೆ ? ಆಗ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿ ಕತೆಯಲ್ಲ. ಮಾಯವಾಗುವುದು; ನೈತಿಕೋನ್ನತಿಯೆಲ್ಲ ನಿರ್ನಾಮ ವಾಗುವುದು. ಧಾತ್ಮಿಕ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ತೋರುವ ಹೃತೂರ್ವಕ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಮಾಯವಾಗುವುದು. ಎಲ್ಲಾ ಘನ ಉದ್ದೇಶಗಳೂ ಮಾಯವಾಗುವುವು. ಅದರ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕಾಮ ಮತ್ತು ಭೋಗವೆಂಬ ಸ್ತ್ರೀ ಪುರುಷ ದೇವರು ಆಳುವರು. ಹಣವೇ ಪುರೋಹಿತನ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಮೋಸ ಬಲಾತ್ಕಾರಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯೇ ಆಚಾರಗಳ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಜೀವಾತ್ಮನೇ ಯಜ್ಞಪಶುವಿನ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವುವು. ಇಂತಹ ಪ್ರಸಂಗ ಎಂದಿಗೂ ಬರಲಾರದು. ಕೆಲಸಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿಗಿಂತ ಸಹನಶಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಿನದು ; ಕೋಟಿಪಾಲು ಹೆಚ್ಚಿನದು. ದ್ವೇಷಕ್ಕಿಂತ ಪ್ರೀತಿಯ ಶಕ್ತಿ ಅದ್ಭುತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ. ಹಿಂದೂಧರ್ಮದ ಆಧುನಿಕ ಜಾಗೃತಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಆವಿರ್ಭಾವವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವವರು ಮೂಢರು.

ಮೊದಲು ಈ ವಿಚಿತ್ರ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸೋಣ.

ಆಧುನಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳ ಆಘಾತಕ್ಕೆ ಪಾಶಾ ಧರ್ಮದ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಯ ದುರ್ಗಗಳು ಚೂರುಚೂರಾಗು ತಿರುವುದು ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರವಲ್ಲವೆ? ಆಧುನಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಜ್ರಾ ಘಾತಕ್ಕೆ ಜನರ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ ಇವುಗಳ ಮತ್ತು ಚರ್ಚಿಗೆ ಹೋಗುವ ಜನರ ಬಹುಮತದ ಓಟದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಿಂತ ಧರ್ಮ ಕುಸಿದುಬೀಳುವುದು, ಮೇಲೆ ಮೇಲೆ ನುಗ್ಗುತ್ತಿರುವ ಆಧುನಿಕ ವಿಚಾರವಾಹಿನಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರ ಜಿಜ್ಞಾಸುಗಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ಇದೆ. ಆಧುನಿಕ ವಿಚಾರಗಳ ಭಾರಕ್ಕೆ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಮೇರೆ ಮೀರಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅವುಗ ಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಆಗಲೆ ಮುರಿದುಹೋಗಿವೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಈಗ ಪ್ರಾಚೀನ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿವೆ. ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ವಿಚಾರಮತಿಗಳೆಲ್ಲ ತತ್ತರಿಸಿ ಸ್ಟಿಮಿತವಿಲ್ಲದ ಸಾಗರದ ಮೇಲೆ ಮನಬಂದಂತೆ ಅಲೆಯುತ್ತಿರು ವರು. ವೇದಗಳೆಂಬ ಜ್ಞಾನದ ಚಿಲುಮೆಯಲ್ಲಿ ಜೀವದಾನವನ್ನು ಹೀರಿದ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಗಳು ಮಾತ್ರ ಈಗ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ.

ಚಂಚಲಚಿತ್ತರಾದ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ನಾಸ್ತಿಕರು ಅಥವಾ ಅನುಮಾನ ವಾದಿಗಳು ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಧರ್ಮಪದದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲರು.

ಈಗ ಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಯಿಸಿದೆ. ಯಾವ ಹಿಂದೂ ನಿರಾಶಾಕಂಬನಿಯ ಮೂಲಕ, ತನಗಾಗದವರು ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ಸುಡುವುದಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದನೊ ಅವನು ಈಗ, ಆಧುನಿಕ ವಿಚಾರದ ಜ್ಯೋತಿಯ ಹೊಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಚೆಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ, ತನ್ನ ಮನೆ ಮಾತ್ರ ಭದ್ರವಾಗಿ ಇರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರುವನು. ಇತರ ಮನೆಗಳೆಲ್ಲ ನಿರ್ನಾಮವಾಗಿವೆ. ಇಲ್ಲವೆ ಇತರರು ಅವರ ಮನೆಗಳನ್ನು ಹಿಂದೂಗಳ ಮನೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವರು. ಹಿಂದೂ ಕಂಬನಿಯನ್ನು ಒರಸಿಕೊಂಡಿರುವನು. ಬೇರನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಉಪಯೋಗಿಸಿದ ಕೊಡಲಿಯೇ ಚಿಕಿತ್ಸಕನ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಶಸ್ತ್ರವಾಗಿದೆ.

ತನ್ನ ಧರ್ಮವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ಹಿಂದುವು ಈಗ ಶಾಸ್ತ್ರಪೀಡನೆಯ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಮತ್ತಾವ ಅಯುಕ್ತವಾದ ವಿಷಯಕ್ಕೂ ಕೈಹಾಕಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದಿ ರುವನು. ತನ್ನ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಇಂತಹ ಭಾವನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ದುರ್ಬಲ ವಾದವುಗಳೆಂದು ಕರೆಯಬಹುದು. ಹಿಂದಿನ ಋಷಿಗಳು ದುರ್ಬಲ ರಿಗೆ ಇವು ಸಹಾಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಅರುಂಧತಿ ನ್ಯಾಯದಂತೆ ಇವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರು. ಇಂತಹ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಅನು ಗಾಲವು ವಿಕಾಸವಾಗುತ್ತಿರುವ ಧರ್ಮವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದ ಪುರಾತನ ಋಷಿಗಳಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿರು ವುದನ್ನೆಲ್ಲ, ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಎದುರಿಸಬಲ್ಲುದು. ಅವನು ಈಗ ಅದನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿರು ವನು, ಹೊಸದಾಗಿ ಪುನಃ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿರುವನು. ಕ್ಷುದ್ರ ಧರ್ಮಗಳಿಗೆ ಕುಠಾರಪ್ರಾಯವಾದ ಯಾವ ನವನವಾನ್ವೇಷಣೆ ಗಳನ್ನು ಇಂದಿನವರು ತಮ್ಮ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮೂಲಕ ಕಂಡು ಹಿಡಿದರೋ, ಅದನ್ನೇ ಅವನ ಪೂರ್ವಿಕರು ಹಲವು ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದೆ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ, ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಮೂಲಕ, ಕಂಡುಹಿಡಿದರು ಎಂಬುದು ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅದಕಾರಣ ಹಿಂದೂ ಈಗ ಏನನ್ನೂ ತ್ಯಜಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಏನನ್ನೂ ಹುಡುಕಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ತನಗೆ ವಂಶಾನು ಗತವಾಗಿ ಬಂದ ಅನಂತ ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಂಚಿತ್ತನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಕೊಂಡರೆ ಸಾಕಾಗಿದೆ. ಅವನು ಅದನ್ನು ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿರು ವನು, ಮುಂದೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋಗುವನು. ಈ ಜಾಗೃತಿಗೆ ಇದೇ ನಿಜವಾದ ಲಕ್ಷಣವಲ್ಲವೆ ?

ವಂಗದೇಶದ ತರುಣರೆ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳು ತೇನೆ. ಸಹೋದರರೆ, ನಮಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಗುವುದು. ಅನ್ಯಜನಾಂಗದ ವರು ಹಿಂದೂಗಳಲ್ಲಿರುವ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು ದೂರಿದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಕಾರಣರು, ಭರತಖಂಡದಲ್ಲಿ ಅನ್ಯಜನಾಂಗದವರ ಮೇಲೆ ಅನೇಕ ಅಪರಾಧಗಳು ಬರುವುದಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣರು. ಆದರೆ ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು, ನಾವೀಗ ಪೂರ್ಣ ಎಚ್ಚೆತ್ತಿರು ನವು. ಅವನ ಆಶೀರ್ವಾದದಿಂದ ನಾವು ಪರಿಶುದ್ಧರಾಗುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಸನಾತನ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಸಾರಿದ ಆದರ್ಶವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಇಡೀ ಭರತಖಂಡಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಮಾಡುವವು.

ಪ್ರಕೃತಿಯು ಗುಲಾಮನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆಯುವ ಅಸೂಯೆ' ಎಂಬ ಬರಹವನ್ನು ಮೊದಲು ತೊಡೆದುಹಾಕುವ ಯಾರ ಮೇಲೂ ಅಸೂಯೆಪಡಬೇಡಿ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವ ರಿಗೆಲ್ಲ ನೆರವಾಗಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರಿ. ತ್ರಿಭುವನಗಳಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರಿಗೂ ಶುಭಕರವಾದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ. ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ಏಕಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವಾದ, ಹಿಂದೂ, ಬೌದ್ಧ ಮತ್ತು ಜೈನ ಧರ್ಮಗಳ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆನುವಂಶಿಕ ಆಸ್ತಿಯಾದ ಮನುಷ್ಯನ ಆತ್ಮದ ಮೇಲೆ, ಅವನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಅವಲಂಬಿಸಿ ನಿಲ್ಲುವ ಆತ್ಮ ಅಮೃತಸ್ವರೂಪ, ಅನಾದಿ, ಸರ್ವ ವ್ಯಾಪಿ, ಸನಾತನವಾದುದು. ಅವನ ಮಾಹಾತ್ಮಯನ್ನು ವೇದಗಳು ಕೂಡ ಸಾರಲಾರವು. ಅವನ ಭವ್ಯತೆಯ ಎದುರಿಗೆ ಸೂರ್ಯ, ತಾರೆ, ನಿಹಾರಿಕಾ ಮಂಡಲಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಅನಂತ ಬ್ರಹ್ಮಾಂ ಡವೂ ಒಂದು ಬಿಂದುವಿಗೆ ಸಮ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀ-ಪುರುಷನೂ ಮಹತ್ವ ಪೂರ್ಣ ದೇವತೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ತಮ್ಮ ಕಾಲಕೆಳಗೆ ತೆವಳುತ್ತಿರುವ ಕೀಟದವರೆಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ವ್ಯಕ್ತವಾದ ಅಥವಾ ಸುಪ್ತ ವಾದ. ಅಂತಹ ಆತ್ಮ, ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ ಒಂದೇ ವಸ್ತುವಿನ ಅವಿರ್ಭಾವದ ತರತಮದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.

ಈ ಆತ್ಮ ಅನಂತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೇಲೆ ಬೀರಿದರೆ ಭೌತಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಆಲೋಚನಾ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೇಲೆ ಬೀರಿದರೆ ಬುದ್ದಿ ತನ್ನ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ; ತನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಅದನ್ನು ಹರಿಸಿದರೆ ಮಾನವನನ್ನು ದೇವನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವುದು.

ಮೊದಲು ನಾವು ದೇವರಾಗೋಣ. ಅನಂತರ ಇತರರು ದೇವರಾಗಲು ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡೋಣ ಇದು ನಮ್ಮ ಮೂಲೋದ್ದೇಶವಾಗಲಿ, ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಪಾಪಿ ಎಂದು ಕರೆಯದಿರಿ ಅವನು ದೇವರು ಎಂದು ಸಾರಿ, ಒಂದು ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಸೈತಾನನೆಂಬವ ನೊಬ್ಬನಿದ್ದರೂ, ಭಗವಂತನನ್ನೇ ಯಾವಾಗಲೂ ಸ್ಮರಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವಲ್ಲದೆ, ಸೈತಾನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದಲ್ಲ.

ಕೋಣೆ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಕತ್ತಲೆ ಕತ್ತಲೆ ಎಂದು ಯಾವಾಗಲೂ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕತ್ತಲೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಬೆಳಕನ್ನು ತನ್ನಿ. ಯಾವುದು ನಿಷೇಧಾತ್ಮಕವೊ, ಯಾವುದು ಧ್ವಂಸಕಾರಿಯೊ, ಯಾವುದು ಕೇವಲ ಟೀಕಾತ್ಮಕವೊ ಅವೆಲ್ಲ ಮಾಯವಾಗಿ ಹೋಗು ವುವು. ನಿಷೇಧಾತ್ಮಕವಲ್ಲದ, ಇತಿ ಎಂದು ಸಾರುವ, ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾರಿಯಾದುದೇ ನಿತ್ಯ. ಅದೇ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಉಳಿಯುವುದು, “ನಾವಿರುವವು”, ““ದೇವನಿರುವನು', 'ನಾವು ದೇವರು (ಶಿವೋಹಂ), ಎಂದು ಮುಂದೆ ಸಾಗುವ. ಆತ್ಮ ಜಡವಲ್ಲ. ನಾಮರೂಪಗಳಿರು ವುದೆಲ್ಲ ನಾಮರೂಪರಹಿತವಾದುದಕ್ಕೆ ಅಧೀನ. ಶ್ರುತಿ ಸಾರುವ ಸನಾತನ ಸತ್ಯವೇ ಇದು. ಬೆಳಕನ್ನು ತನ್ನಿ, ಕತ್ತಲೆ ತಾನಾಗಿ ಹೋಗುವುದು. ವೇದಾಂತಕೇಸರಿ ಘರ್ಜಿಸಲಿ; ನರಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬಿಲ ಗಳಿಗೆ ಓಡಿಹೋಗುವುವು. ಸದ್ಭಾಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಸುತ್ತ- ಚೆಲ್ಲಿ, ಪ್ರಸಾರಮಾಡಿ, ಪರಿಣಾಮವು ಪರಿಣಾಮದ ಪಾಡಿಗೇನೆ ಇರಲಿ, ರಸಾಯನ ದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸೋಣ. ಸ್ಪಟಿಕ ತನ್ನ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಆಗುವುದು. ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟ ಗೊಳಿಸಿ, ಭರತಖಂಡದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಅದನ್ನು ಬೀರಿ. ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿರು ವುದೆಲ್ಲ ಸ್ವಭಾವತಃ ತಾನೇ ಅಣಿಯಾಗುವುದು.

ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಪವಿತ್ರತೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಗೊಳಿಸಿ, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ತಾನಾಗಿ ಅದರ ಸುತ್ತಲೂ ಅಣಿಯಾಗುವುದು. ವೇದದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ವಿರೋಚನರ ದೃಷ್ಟಾಂತವನ್ನು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡಿ. ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಅವರ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಬೋಧಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅಸುರನಾದ ವಿರೋಚನ ದೇಹವೇ ದೇವರೆಂದು ಬಗೆದ. ನೀವು ಇಂದ್ರನ ಮಕ್ಕಳು, ನೀವು ದೇವವಂಶೋತ್ಪನ್ನರು; ಜಡವಸ್ತು ಎಂದಿಗೂ ದೇವರಾಗದು, ದೇಹ ಎಂದಿಗೂ ನಿಮ್ಮ ದೇವರಾಗದು. ನಿಮ್ಮ

ಭರತಖಂಡ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದು ದಂಪನಖಗಳ ಶಕ್ತಿಯಿಂದಲ್ಲ, ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯಿಂದ ; ಐಶ್ವರದ ಶಕ್ತಿಯಿಂದಲ್ಲ, ಭಿಕ್ಷಾಪಾತ್ರೆಯ ಶಕ್ತಿ ಯಿಂದ ; ಅದರ ಧ್ವಜ ವಿನಾಶಹೇತುವಲ್ಲ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಯಿಂದ ಸೂಚಿಸುವ ಸಂನ್ಯಾಸಿಯ ಗೆರಿಕ ವಸನವ ಅದರ ಲಾಂಛನ ನೀನು ಕೈಲಾಗದವನೆಂದು ಹೇಳಬೇಡ. ಆತ್ಮ ಸರ್ವಶಕ್ತಿ ಮಾನ್, ಶ್ರೀರಾಮಕೃಷ್ಣರ ಪವಿತ್ರ ಪದಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಜಾಗೃತರಾದ ಆ ಕೆಲವು ಯುವಕರನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವರ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಅಸ್ಸಾಂ ದೇಶದಿ೦ದ ಸಿಂಧೂ ದೇಶದವರೆಗೆ, ಹಿಮಾಲಯದಿಂದ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿಯವರೆಗೆ ಒಯ್ದರು. ಅವರು ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಹಸ್ರ ಅಡಿಗಳ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹಿಮದ ಮೇಲೆ ಬರಿಯ ಕಾಲಿನಲ್ಲಿ ಹಿಮಾಲಯವನ್ನು ದಾಟಿ ರಹಸ್ಯಾತ್ಮಕ ಟಿಬೆಟನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿರುವರು. ಅವರು ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿರುವರು, ಚಿಂದಿಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಉಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವರು. ಪೋಲೀಸಿನವರು ಅವರನ್ನು ಹಿಂಸಿಸಿದ್ದರು, ಅವರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಕೊನೆಗೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಅವರು ನಿರಪರಾಧಿಗಳು ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಈಗ ಇಪ್ಪತ್ತು ಮಂದಿ, ಮುಂದೆ ಅವರನ್ನು ಎರಡು ಸಾವಿರ ಮಂದಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ, ವಂಗದೇಶದ ತರುಣರೆ, ನಿಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಇಂತಹವರು ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಇಂತಹವರು ಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಪವಿತ್ರತೆಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿ, ಹಸಿವು ದಾಹಗಳನ್ನು ಶೀತೋಷ್ಣಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಲು ಇದು ನೆರವಾಗುವುದು. ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಸುಖದಿಂದ ಆವೃತವಾದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಕೊಂಡು, ಎಲ್ಲಾ ಭೋಗಗಳಿಂದ ಆವೃತರಾಗಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಧರ್ಮವನ್ನು ದಾನಮಾಡುವಂತೆ ನಟಿಸುವುದು ಇತರ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಯೋಗ್ಯವಾಗ ಬಹುದು. ಆದರೆ ಭರತಖಂಡದ ಸ್ವಭಾವವೇ ಬೇರೆ. ಅದು ಮಾಯೆ ಯೊಡ್ಡಿದ ಜಾಲವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು. ನೀವು ತ್ಯಾಗಮಾಡ ಬೇಕು. ನೀವು ಮಹಾತ್ಮರಾಗಿ, ತ್ಯಾಗವಿಲ್ಲದೆ ಯಾವ ಮಹಾ ಕಾರ್ಯವೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಾರದು. ಪುರುಷನೇ ಪ್ರಪಂಚದ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ತ್ಯಾಗಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು. ನಿಮ್ಮ ಸುಖಭೋಗಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ; ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು, ಕೀರ್ತಿ, ಅಂತಸ್ತು ಇವುಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮ ಇಡೀ ಜೀವನವನ್ನೇ ಅರ್ಪಿಸಿ, ಮಾನವದೇಹದ ಒಂದು ಸರವಳಿಯಿಂದ ಭವಸಾಗರದ ಮೇಲೆ ಜನರು ಪಾರಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸೇತುವೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ, ಶುಭಶಕ್ತಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ, ಯಾವ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತೀರೋ ಅದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸಬೇಡಿ. ನಿಮ್ಮ ಬಣ್ಣ ಹಳದಿಯ, ನೀಲಿಯ, ಕೆಂಪೆ, ಅದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸಬೇಡಿ. ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಮಿಲನಮಾಡಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣವಾದ, ಕಣ್ಣು ಕೋರೆಸುವ ಶ್ವೇತವರ್ಣವನ್ನು ನಿರಿಸಿ, ಕೆಲಸಮಾಡುವುದು ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ. ಫಲ ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ಬರುವುದು. ಯಾವುದಾ ದರೂ ಸಮಾಜದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ನೀನು ದೇವರಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಬಂದರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯ ಎದುರಿಗೆ ಅವು ಬಾಗಿ ದೂರ ಸರಿಯುವುವು. ನಾನು ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ, ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಇಚ್ಛೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ದೃಶ್ಯ ಮಾತ್ರ ಹಗಲಿನಂತೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಅದೇ ಪುರಾತನ ಭಾರತಮಾತೆ ಪುನಃ ಜಾಗೃತಳಾಗಿರುವಳು. ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಸಿರುವಳು. ಎಂದಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶೋಭಾಯಮಾನಳಾಗಿರುವಳು. ಆ ಮಹಾತಾಯಿ ಯನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಶಾಂತಿವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಆಶೀರ್ವಾದವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಸಾರಿ

.:-):-):-):-):-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-):,-)